Στο τμήμα «Νέα» θα βρείτε όλες τις πρόσφατες καταχωρήσεις. 

Ζεϊμπέκικος. Μύθοι και πραγματικότητα. Η πραγματικότητα.

Ο Ζεϊμπέκικος είναι ίσως ο πιο εντυπωσιακός Ελληνικός χορός. Η μουσική του είναι πολύ όμορφη. Όπως όλοι οι χοροί Ελληνικοί ή ξένοι έχει κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που απορρέουν από την μουσική του.

Χορός χωρίς μουσική δεν υπάρχει. Μουσική που πρέπει να έχει κάποιον διακριτό ρυθμό. Χορός χωρίς ρυθμό δεν υπάρχει. Μπορούμε να χορέψουμε αυτοσχεδιάζοντας με κάποια μελωδική χωρίς ευδιάκριτο ρυθμό μουσική, αλλά δεν θα υπάρχουν συγκεκριμένες κινήσεις χωρίς την ύπαρξη κάποιου σταθερού ρυθμού.

Οι περισσότεροι μύθοι ακυρώνονται λόγω της μουσικής. Ίσως στα πρώτα χρόνια εμφάνισης της μουσικής και του χορού να είχαν κάποιο νόημα. Η εξέλιξη της μουσικής μέχρι την σημερινή της μορφή καταργεί τους περισσότερους.

Παράδειγμα 1ο: “Θα ζήσω ελεύθερο πουλί όχι κορόιδο στο κλουβί”. Καθόλου δραματικός καθόλου τραγικός στίχος.
Υπάρχουν πολλά τραγούδια πολύ εύθυμα, πολύ αυτοσαρκαστικά με πολύ ωραίο ρυθμό που σε κάνει να θέλεις να χορέψεις, χωρίς να έχει συμβεί τίποτα τραγικό.

Παράδειγμα 2ο: “Αχ αυτός ο άτιμος ήθελε μαχαίρωμα, ένα βράδυ πούβρεχε μέχρι το ξημέρωμα”. Παρά το “μαχαίρωμα” το τραγούδι του Νίκου Γούναρη, είναι εύθυμο ερωτικό, με πολύ όμορφο ρυθμό που σε κάνει να θέλεις να το χορέψεις, χωρίς να έχεις διαπράξει κανένα έγκλημα.

Όλα τα σχετικά με τις τραγικές καταστάσεις που πρέπει να έχουν προηγηθεί στην ζωή του χορευτή για σηκωθεί να χορέψει Ζεϊμπέκικο, στα σύγχρονα τραγούδια δεν υπάρχουν.

Υπάρχουν καημοί ερωτικοί ατελείωτοι στα τραγούδια, αλλά δεν αποπνέουν ούτε τραγικότητα ούτε βίαιες καταστάσεις. Δεν υπάρχουν ούτε μετανάστευση, ούτε ναυτικοί, ούτε κυνηγημένοι, ούτε παράνομοι. Φυσικά δεν υπάρχουν και τα ύποπτα γεμάτα καπνό και αργιλέδες καταγώγια, με τους μόρτες, τους μάγκες. Υπάρχουν καπνοί και φωτορυθμικά, λαμέ τουαλέτες και κουστούμια, γαρύφαλλα και σαμπάνιες.

Πίνεις, έρχεσαι στο κέφι, σου αρέσει το τραγούδι σηκώνεσαι, χορεύεις και αποθεώνεσαι, απλά πράγματα. Για να βρεις όλα αυτά που λένε οι περισσότεροι μύθοι πρέπει να πας στο νεκροταφείο.

Δεν υπάρχει πιο όμορφο θέαμα από μια γυναίκα που χορεύει ένα βαρύ, μάγκικο Ζεϊμπέκικο. Ο καλός της αν δεν είναι Ταλιμπάν θα την λατρέψει χωρίς να προσβληθεί ή να ζηλέψει. Τα πιο όμορφα, τα πιο βαριά Ζεϊμπέκικα είναι τραγουδισμένα από γυναίκες. Γυναίκες που τραγουδούν τον πόνο τους, το παράπονό τους για κάποιον άντρα συνήθως. Για ποιον γράφτηκαν τα περισσότερα, γιατί τόσα είναι τα γυναικεία Ζεϊμπέκικα, για να φτιάξουν κεφάλι και να εξωτερικεύσουν τον καϋμό τους οι βαρύμαγκες? Όχι βέβαια για να χορεύουν οι γυναίκες και να διασκεδάζουν με τους άντρες τους.

Οι μύθοι σήμερα δεν ισχύουν, καταργήθηκαν από την μουσική και την ζωή μας.

Σήμερα κανένας δεν θα παρεξηγήσει καμία γυναίκα ή κάποιο παιδί αν σηκωθεί και χορέψει ένα όμορφο Ζεϊμπέκικο. Αντίθετα θα το θαυμάσει και θα το χειροκροτήσει.

Η πραγματικότητα είναι ότι δεν υπάρχουν μύθοι, αλλά υπάρχουν και θα υπάρχουν για πάντα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του χορού που έχουν σφραγισθεί από τους μύθους. Χαρακτηριστικά που ο καλός χορευτής πρέπει να τηρεί σχολαστικά σε όλη την διάρκεια του τραγουδιού και του χορού. Αν δεν τα τηρεί και τα ξεχνάει, θα χαλάει το ύφος και το στυλ του.

Νταής, βαρύς, μάγκας, σουρωμένος, ζαλισμένος, περήφανος και έτοιμος για καυγά. Το Ζεϊμπέκικο χορεύεται κοντά στο πάτωμα, όχι στο πάτωμα που βλέπουμε συχνά από υπερβολή. Δεν είναι Τσάμικο για να χορεύεται στον αέρα. Δεν είναι πολεμική τέχνη ή Κρητικός χορός με άπειρα ψαλίδια, κτυπήματα και εναέριες τούμπες. Δεν είναι απαραίτητο τίποτα ακροβατικό ή έστω εντυπωσιακό. Δεν χρειάζεται να σηκώσεις το τραπέζι και τις καρέκλες μαζί με τα δόντια σου, ούτε να μασήσεις το ποτήρι σου, ούτε να ανάψεις φωτιά με το ποτό σου, ούτε να κυλιστείς στο πάτωμα.  Απλά να είσαι εσύ και το τραγούδι που ακούς,  χωρίς υπερβολές.

Είναι αυτό που λένε οι μύθοι. Για αυτό είναι ο πιο όμορφος και ίσως και ο πιο δύσκολος να μαθευτεί χορός. Δύσκολος στο ρυθμό, δύσκολος και στην απόδοση, την έκφραση.

Είναι ελεύθερος χορός, είναι αυτοσχεδιασμός αφού χορεύεις μόνος. Φυσικά έχει βήματα και φιγούρες. Τα βήματα και οι φιγούρες σε σχέση με άλλους χορούς είναι πολύ εύκολα, αλλά πρέπει να μάθεις να τα εκτελείς αβίαστα χωρίς να χάνεις τον ρυθμό.

Πολύ δύσκολο, δυσκολότερο από την εύρεση και την παραμονή στον ρυθμό, είναι το στυλ, που το αποκτάς με πολύ κόπο και εξάσκηση.

Ο πολύ καλός γνώστης του συγκεκριμένου χορού, έμπειρος και υπομονετικός δάσκαλος χορού είναι απαραίτητος σε αυτήν την φάση.

Πολλοί έχουν προσπαθήσει ξοδεύοντας πολλά χρήματα στις σχολές χορού να μάθουν Ζεϊμπέκικο. Στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν άρεσε τελικά ούτε στους ίδιους αυτό που χόρευαν, εγκατέλειψαν την προσπάθεια και δεν χορεύουν ή χορεύουν σπάνια χωρίς να νιώθουν όμορφα όταν το κάνουν.

Το Ζεϊμπέκικο είναι αυτό που λένε οι μύθοι που δεν υπάρχουν πια. Είναι μαγκιά.

Περισσότερες πληροφορίες όσον αφορά την εκπαίδευση στον χορό θα βρείτε: 
E-mail: info@pro-dance.gr Στείλτε μας μ ένα e-mail ή κάντε μας ένα τηλέφωνο, γράψτε μας , πέστε μας τις απορίες σας για τα μαθήματα χορού, τα ομαδικά- ατομικά μαθήματα, τον επαγγελματικό χορό ή την γαμήλια χορογραφία. Σχεδόν άμεσα θα έχετε την απάντηση για όλα. Μάθετε δωρεάν τα πάντα.
Τα μηνύματα χωρίς στοιχεία (όνομα-τηλέφωνο) δεν θα απαντηθούν.