Στο τμήμα «Νέα» θα βρείτε όλες τις πρόσφατες καταχωρήσεις.

Τσιφτετέλι. Ο Ελληνικός Οριεντάλ χορός.

Το τσιφτετέλι είναι ένας κοινωνικός χορός που χορεύεται στα νυχτερινά κέντρα κυρίως, αλλά δεν λείπει ποτέ από τα γλέντια στους γάμους και τις γιορτές στα σπίτια.  Περιέχει πολλά στοιχεία αυτοσχεδιασμού,  και έχει χάσει πλέον τον παλιό ρεμπέτικό του χαρακτήρα...

Είναι ένας συνηθισμένος τρόπος να φλερτάρει το ζευγάρι, αφού πολλές φορές χορεύεται σε ζευγάρια, αλλά και το μέσο για να επικοινωνούν οι παρέες, γι' αυτό παραμένει πολύ δημοφιλής χορός μέχρι και τις μέρες μας.

Η πιθανότερη καταγωγή του είναι από την Τουρκία. Αυτό, άλλωστε προδίδει και η τούρκικη ονομασία του χορού, που σημαίνει διπλόχορδο.

Το τσιφτετέλι είναι ένας λάγνος χορό, που κινείται ελάχιστα σε βηματισμούς, έτσι το βλέμμα των θεατών επικεντρώνεται στο λίκνισμα των γοφών, στο κούνημα του στήθους, στις κινήσεις των χεριών και της κοιλιάς , στο σπάσιμο της μέσης και γενικά σε όλες οι κινήσεις του σώματος που φανερώνουν αισθησιασμό και αποκαλύπτουν την γυναικεία θηλυκότητα.

Είναι συνηθισμένο, και πολλές φορές επιβάλλεται από την παρέα, μια γυναίκα οι όλες οι γυναίκες μίας παρέας να χορεύουν πάνω στις καρέκλες ή στα τραπέζι ακόμα και ανάμεσα στα ποτήρια. Αυτό γινόταν από τα παλιά χρόνια και συνεχίζεται και στις μέρες μας συχνά.

Σίγουρα όταν οι Μικρασιάτες έφεραν τον χορό από τα παράλια της Μικράς Ασίας στην Ελλάδα, όπως το χασάπικο και το ζεϊμπέκικο, δεν είχε τότε τη μορφή που έχει σήμερα.

Οι Μικρασιάτες έφεραν μαζί τους μια πλούσια μουσικοχορευτική παράδοση, με πολλές ελληνικές, τούρκικες, αρμένικες και αραβικές επιρροές. Το ρεμπέτικο τσιφτετέλι, είχε συχνά λυπητερούς στίχους που αντικατόπτριζαν τα πολλά προβλήματα των προσφύγων. Το σύγχρονο τσιφτετέλι είναι πολύ πιο κεφάτο, χαρούμενο και ξεσηκωτικό και θυμίζει αραβικούς ρυθμούς.