Στο τμήμα «Νέα» θα βρείτε όλες τις πρόσφατες καταχωρήσεις.

Ζεϊμπέκικος. Μύθοι και πραγματικότητα. Οι μύθοι.

Αναζητώντας την λέξη Ζεϊμπέκικος σε μία εγκυκλοπαίδεια, θα μάθουμε ότι είναι ένας ελληνικός λαϊκός χορός ο οποίος διαδόθηκε στα Ελληνικά αστικά κέντρα στο τέλος του 19ου αιώνα και εξελίχθηκε σε μοναχικό αυτοσχεδιαστικό αντρικό χορό.

Από αυτές τις τρεις λυτές γραμμές, μέχρι τα αναρίθμητα φλύαρα κείμενα που έχουν γραφτεί ή ειπωθεί για αυτόν το χορό, υπάρχει πολύ μεγάλη απόσταση.

Τόσο μεγάλη απόσταση, όσο αυτή που χωρίζει όσα λέγονται για τον τρόπο που πρέπει ή δεν πρέπει να χορεύεται το ΖεΪμπέκικο. Μύθοι και πραγματικότητα ένας πολύ βολικός και πολύ περιγραφικός τίτλος για ότι ισχύει ή δεν ισχύει για το πως χορεύεται αυτός ο τόσο δημοφιλή χορό.

Οι μύθοι και οι υπερβολές δεν έχουν τέλος και προκαλούν ευθυμία αλλά και θλίψη στους λίγους, πολύ λίγους ή λίγες που γνωρίζουν πως πρέπει να χορεύεται για να τιμηθεί όπως του αξίζει.

Ο κυρίαρχος λαϊκός αυστηρά ανδρικός χορός. Ο χορός του αετού ή του γερακιού είναι μια αναζήτηση για την ένωση του πνεύματος με το σώμα, του θεού με τον άνθρωπο και μοιραία συνδέεται με κάτι τραγικό.

Είναι ιερατικός χορός με βαθύ νόημα. Ένας βαρύς μοναχικός θρήνος, μία προσευχή, μία ικεσία προς τη μοίρα, έκφραση της ήττας, της απελπισίας για ένα ανεκπλήρωτο όνειρο, για την συμφορά που συμβαίνει, συνέβη ή θα συμβεί. Ένα παράπονο της ψυχής.

Δεν μπορείς να χορέψεις Ζεϊμπέκικο εν ψυχρώ, για πλάκα, χωρίς λόγο ή για επίδειξη.

Πρέπει να “φτιαχτείς” με την ατμόσφαιρα, την μουσική, τα τσιγάρα και το ποτό για να έλθουν στη επιφάνεια όλα τα τραγικά που περιγράφονται πιο πάνω.

Το ζεϊμπέκικο είναι σαν το «Πάτερ Ημών». Τα λες μια φορά και δεν το ξαναλές, δηλαδή δεν πρέπει χορέψεις πάνω από ένα.

Το ζεϊμπέκικο δεν σε κάνει μάγκα, πρέπει να είσαι απαραιτήτως μάγκας για να το χορέψεις.

Δεν χορεύεται σε οικογενειακές εξόδους ή συγκεντρώσεις σε σπίτια αφού υπάρχουν μικρά παιδιά που κυκλοφορούν και δεν είναι γυναικείος χορός,

Δεν πρέπει γυναίκα να εκδηλώσει καημούς μπροστά σε ξένους, είναι προσβολή γι' αυτόν που τη συνοδεύει.

Συνεχίζουν οι “τεχνικές” οδηγίες:

Το Ζεϊμπέκικο δεν μαθαίνεται, δεν έχει βήματα, είναι ελεύθερος χορός. Τα είπαμε όλα με λίγα λόγια.

Οι μύθοι φέρνουν και το ανάλογο αποτέλεσμα, αφού επηρεάζουν εδώ και πολλά χρόνια τον κόσμο, αφού τελικά πιστεύει ότι το ζεϊμπέκικο δεν μπορεί κανένας να στο μάθει, είναι ο χορός της ψυχής, δηλαδή αρκεί να σου έλθει η όρεξη να σηκωθείς και μαγικά μπορείς να χορέψεις τέλεια, αφού οι φίλοι σου χτυπούν παλαμάκια, σε ραίνουν με γαρύφαλλα και σου ανοίγουν σαμπάνιες.

Στην δημιουργία λανθασμένων εντυπώσεων, βοηθάει και η τηλεόραση, αφού στις δημοφιλέστερες μουσικές εκπομπές π.χ, στην “υγειά μας” κλπ, όλοι χορεύουν κάπως “έτσι” και αποθεώνονται, μπροστά σε μουσικούς, συνθέτες και έμπειρους παρουσιαστές, που δείχνουν ενθουσιασμένοι από το υπερθέαμα που προσφέρει ο χορευτής, που χορεύει κάτι, σε κάποιο ρυθμό, αλλά με περισσή μαγκιά και σοβαρότητα. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κάποιος λίγο γνώστης, ότι και ο έμπειρος παρουσιαστής έχει μαύρα μεσάνυχτα για τον χορό, αφού συνήθως χτυπάει και αυτός παλαμάκια σε κάποιο άσχετο ρυθμό.

Ο Ρυθμός και η μουσική είναι η λέξη κλειδί που ξεχωρίζει τους μύθους από την πραγματικότητα.

Περισσότερες πληροφορίες όσον αφορά την εκπαίδευση στον χορό θα βρείτε: 
E-mail: info@pro-dance.gr Στείλτε μας μ ένα e-mail ή κάντε μας ένα τηλέφωνο, γράψτε μας , πέστε μας τις απορίες σας για τα μαθήματα χορού, τα ομαδικά- ατομικά μαθήματα, τον επαγγελματικό χορό ή την γαμήλια χορογραφία. Σχεδόν άμεσα θα έχετε την απάντηση για όλα. Μάθετε δωρεάν τα πάντα.
Τα μηνύματα χωρίς στοιχεία (όνομα-τηλέφωνο) δεν θα απαντηθούν.