Στο τμήμα «Νέα» θα βρείτε όλες τις πρόσφατες καταχωρήσεις.

Η χορευτική παιδεία στην Ελλάδα.

Ο χορός υπήρξε βασικό και αναπόσπαστο κομμάτι της αγωγής των νέων στην Αρχαία Ελλάδα. Η εκπαίδευση των νέων περιελάμβανε εκτός των άλλων τη διδασκαλία μουσικής και χορού. Ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα στην διαδικασία της εκπαίδευσης των νέων στην αρχαία Αθήνα μαζί με την μουσική ήταν ο χορός. Η στρατιωτική εκπαίδευση των νεαρών Σπαρτιατών στην αρχαία Σπάρτη περιελάμβανε και τον χορό.

Σημάδια έντονης ύπαρξης του χορού υπάρχουν στην Ελληνική μυθολογία, στην αρχαία και την νεώτερη Ελληνική ιστορία. Τα ευρήματα που περιέχουν χορό είναι πολλά και υπάρχουν παντού σε όλη την Ελλάδα.

Ο χορός στην Ελλάδα πάντα θεωρείτο μέσο έκφρασης, πνευματικής καλλιέργειας και σωστής σωματικής ανάπτυξης.

Στη Σύγχρονη Ελλάδα η χορευτική αγωγή δεν έχει θέση πουθενά στην Δημόσια εκπαίδευση. Ο χορός σήμερα θεωρείται είδος πολυτελείας που αφορά μόνο στη διασκέδαση και απευθύνεται σε λίγους. Η αρνητική αντιμετώπιση του χορού ως εκπαιδευτικού μέσου ενισχύεται με διάφορους τρόπους.

Είναι γνωστό πως η δημόσια παιδεία δεν συμπεριλαμβάνει καμία μορφή μουσικο-κινητικής αγωγής. Εξαίρεση αποτελούν ελάχιστα δημόσια σχολεία στα οποία παρέχονται μαθήματα χορού είτε εκτός των ωρών του σχολικού προγράμματος, ή την ώρα της γυμναστικής. Φυσικά δεν συμβαίνει το ίδιο στα ιδιωτικά σχολεία όλων των επιπέδων της εκπαίδευσης. Δυστυχώς σε σχέση με την θέση που έχει ο χορός στην ζωή των μαθητών σε άλλες χώρες, στην χώρα μας ακόμα και στην ιδιωτική εκπαίδευση υπάρχει μεγάλη υστέρηση.

Στα δημοτικά σχολεία, όπου οι απαιτήσεις του σχολείου δεν είναι τόσο μεγάλες, η δημιουργία του τμήματος χορού ξεκινά συνήθως με την πρωτοβουλία του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων, σε κάποίες περιπτώσεις και του ίδιου του διευθυντή του σχολείου. Συμμετοχή δικαιούνται όλα τα άτομα που φοιτούν στο σχολείο. Ανάλογα με την τάξη τους οι μαθητές χωρίζονται σε τμήματα.

Στο γυμνάσιο και το λύκειο εάν υπάρχουν τέτοιες δραστηριότητες, συνήθως δεν ισχύει η διάκριση.

Επειδή τα μαθήματα χορού, πραγματοποιούνται εκτός του σχολικού ωραρίου και συχνά από αποσπασμένο καθηγητή γυμναστικής ή κάποιο δάσκαλο χορού, οι γονείς των μαθητών που θα εκδηλώσουν ενδιαφέρον, καλούνται να πληρώσουν ένα μικρό χρηματικό αντίτιμο.

Σε κάποιες περιπτώσεις, τα μαθήματα χορού γίνονται από τον γυμναστή του σχολείου έπειτα από προσωπική του πρόταση στους μαθητές του. Έτσι, σε συνεννόηση με την τάξη του, ένα μέρος της ώρας της γυμναστικής αφιερώνεται στη διδασκαλία παραδοσιακών χορών. Ως εκ τούτου, η ροή των μαθημάτων επηρεάζεται από τις αργίες, τις απεργίες και άλλους παράγοντες που σχετίζονται με το ελληνικό σχολείο.

Εξαιτίας των ελλιπών υποδομών των σχολείων, τα μαθήματα της γυμναστικής διεξάγονται συνήθως στο προαύλιο του σχολείου, με αποτέλεσμα να παρεμποδίζουν την ομαλή λειτουργία του σχολείου τις ώρες των μαθημάτων ή ακόμα να πρέπει να μοιραστούν τον προαύλιο χώρο με άλλους μαθητές που είχαν κενή ώρα.

Στην χειρότερη περίπτωση, όταν το προαύλιο είναι πολύ μικρό ή έχει κακό καιρό, αυτά μαθήματα γίνονται μέσα σε κάποια αίθουσα την οποία αδειάζουν από θρανία οι ίδιοι οι μαθητές.

Υπάρχει βέβαια και το ενδεχόμενο να μη γίνει καθόλου το μάθημα. Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις όπου το σχολείο διαθέτει γυμναστήριο οι μαθητές μπορούν να απολαύσουν ένα κανονικό μάθημα χορού (με κάποιους από τους συμμαθητές τους να παίζουν στον ίδιο χώρο κάποιο άλλο άθλημα)...

Τα μαθήματα χορού στα Δημόσια σχολεία γίνονται από σχολικούς γυμναστές απόφοιτους ΤΕΦΑΑ, οι χορευτικές γνώσεις των οποίων περιορίζονται συνήθως στα μαθήματα χορού που περιλαμβάνονταν στο πρόγραμμα του Πανεπιστημίου. Γι' αυτό και οι χοροί που μπορούν να διδάξουν είναι ως επί τω πλείστον οι ελληνικοί παραδοσιακοί μας χοροί, χωρίς τη γνώση της βασικής τεχνικής χορού.

Επομένως, το επίπεδο και η ποιότητα του μαθήματος είναι εξ' αρχής καταδικασμένα, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του δασκάλου, αφού η εκπαίδευσή του στον χορό είναι ελλιπής και πολύ γενικευμένη. Είναι αρκετά δύσκολο να βρεθούν δάσκαλοι γυμναστικής που συνδυάζουν την κατάλληλη φυσική και σωματική κατάσταση με τις απαραίτητες χορευτικές γνώσεις τουλάχιστον πάνω στους παραδοσιακούς χορούς. Άλλα είδη χορών, όπως ελληνικοί λαϊκοί, μπαλέτο, σύγχρονος χορός, λάτιν και απαλοί ballroom χοροί, και άλλοι χοροί που μπορεί να ενδιαφέρουν τους μαθητές, παραμένουν ένα μακρινό όνειρο.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να γίνει μια αναφορά και στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης (ΚΣΟΤ), που είναι το αντίστοιχο ανώτατο κρατικό πανεπιστήμιο χορού και άλλων μουσικο-κινητικών τεχνών. Η ΚΣΟΤ είναι ο μόνος φορέας στην Ελλάδα που δίνει επαγγελματικά διπλώματα χορού αναγνωρισμένα από το κράτος. Αυτό σημαίνει ότι μόνο απόφοιτοι του ΚΣΟΤ έχουν το δικαίωμα να ανοίξουν σχολές μπαλέτου, απολαμβάνοντας το προνόμιο της μη καταβολής Φ.Π.Α. (σε αντίθεση με τις υπόλοιπες σχολές χορού όπου απαγορεύεται η διδασκαλία μπαλέτου και ο Φ.Π.Α. αγγίζει το 23%).

Ο αριθμός των σπουδαστών είναι περιορισμένος και η εισαγωγή στη σχολή γίνεται με ακρόαση κατά την οποία οι υποψήφιοι εξετάζονται εκτός των άλλων στο κλασσικό μπαλέτο, στον σύγχρονο χορό, και στο δράμα.
Το πώς τα άτομα αυτά θα κατορθώσουν να αποκτήσουν τις απαιτούμενες γνώσεις και ικανότητες για να περάσουν στις εξετάσεις είναι δικό τους θέμα. Γιατί μπορεί οι σπουδές στην ΚΣΟΤ να είναι δωρεάν, αλλά η προετοιμασία για την εισαγωγή σε αυτήν μπορεί να γίνει μόνο με μαθήματα από επαγγελματίες δασκάλους η αμοιβή των οποίων δεν είναι μικρή.

Ο πληθυντικός στο «δασκάλους» δεν είναι τυχαίος, χρειάζονται τουλάχιστον ένας δάσκαλος κλασσικού και σύγχρονου χορού και ένας δάσκαλος υποκριτικής. Και φυσικά, να μην ξεχάσουμε και τις ατέλειωτες ώρες που πρέπει να αφιερώσει ο υποψήφιος στα μαθήματα και στην εξάσκηση. Πράγμα εξαιρετικά σημαντικό για την σταδιοδρομία του στον χορό, αλλά συχνά εμπόδιο στην ποιοτική σχολική εκπαίδευση, αφού οι ώρες που διαθέτει για τα μαθήματα του σχολείου είναι ελάχιστες.

Αποτέλεσμα; Η παραγωγή πολύ καλών (στην πλειοψηφία τους είναι κορίτσια, αφού τα αρσενικά ελληνόπουλα δεν έχουν καμία επαφή με τον χορό), αλλά μετρίου μορφωτικού επιπέδου χορευτών (υπάρχουν και εξαιρέσεις) με μεγάλα όνειρα.

Είναι πολύ συχνό φαινόμενο κορίτσια συνήθως πολύ καλές μαθήτριες κυνηγώντας δύο υψηλούς στόχους στην ίδια δύσκολη περίοδο της μαθητικής του ζωής, δηλαδή Πανελλήνιες για την εισαγωγή τους σε κάποιο Πανεπιστήμιο και προετοιμασία για εξετάσεις επαγγελματικού Κλασικού χορού, να τους χάνουν και τους δύο, παραμένοντας μέτριες δασκάλες χορού ή χορεύτριες με μέτρια μόρφωση και χωρίς καθόλου καλές επαγγελματικές προοπτικές.

Η προσγείωση όσων φθάσουν τελικά στο στόχο έρχεται απότομα, όταν συνειδητοποιήσουν ότι στην Ελλάδα η καριέρα τους περιορίζεται στις ειδικότητες του δασκάλου χορού ή ιδιοκτήτη σχολής (αυτό ισχύει για τους περισσότερους), του χορογράφου (αν είναι τυχεροί ασκούν το επάγγελμα και εκτός της σχολής τους), και τα μεγάλα ταλέντα (ή οι καλύτερα δικτυωμένοι) κερδίζουν μια θέση στην Εθνική Λυρική Σκηνή, όπου εγκαθίστανται μέχρι να γεράσουν, αφήνοντας τα νέα παιδιά να σκοτώνουν τα μεγάλα τους όνειρα, στην ουρά για τη Λυρική.

Πέρα απο αυτή την πιο σοβαρή πλευρά του χορού υπάρχει και αυτή που όπως θεωρείται έχει μοναδικό αντικείμενο την διασκέδαση. Αυτό δικαιολογεί και την καταβολή Φ.Π.Α.23% στα μαθήματα για όλα τα άλλα είδη πλην του κλασικού χορού.

Λόγω της παντελούς απαξίωσης του είδους, το θέμα αυτό έχει αφεθεί στην τύχη του. Όποιος κατέχει ένα μισθωτήριο συμφωνητικό χώρου, μπορεί να πάει σε οποιαδήποτε ΔΟΥ να κάνει έναρξη στην δική του σχολή χορού. Κανένας δεν θα του ζητήσει κάποιο δίπλωμα. Άλλωστε δεν υπάρχει κανείς δημόσιος φορέας εάν έχει δίπλωμα να το αναγνωρίσει. ή να ορίσει τις προδιαγραφές. Κανένας δεν ασχολείται.

Το 1983 οι τότε υπουργοί Μελίνα Μερκούρη και Μένιος Κουτσόγιωργας υπέγραψαν τον τελευταίο σχετικό με τον χορό νόμο. Μοναδικό είδος χορού που απαιτεί εκπαίδευση, με αναγνωρισμένους με διπλώματα δασκάλους είναι μόνο το κλασικό μπαλέτο, αναγνωρισμένες σχολές χορού, μόνο οι σχολές μπαλέτου. Όλες οι άλλες σχολές χορού είναι χώροι πολυτελούς (24% Φ.Π.Α.)διασκέδασης.

Καλώς ή κακώς αυτή είναι η θέση του χορού στην Ελλάδα. Ίσως κάποτε βρεθεί ο ήρωας τύπου Πατουλίδου που θα θυμίσει στο Ελληνικό κράτος την θέση που πριν πολλούς πολλούς αιώνες κατείχαν οι τέχνες στην Ελλάδα. Ίσως τότε να αποκατασταθεί η χαμένη αξιοπρέπεια των Ελλήνων επαγγελματιών που δραστηριοποιούνται στον κλάδο του χορού.

Περισσότερες πληροφορίες όσον αφορά την εκπαίδευση στον χορό θα βρείτε:
E-mail: info@pro-dance.gr
Στείλτε μας μ ένα e-mail γράψτε μας , πέστε μας τις απορίες σας για τα μαθήματα χορού, τα ομαδικά- ατομικά μαθήματα, τον επαγγελματικό χορό ή την γαμήλια χορογραφία. Σχεδόν άμεσα θα έχετε την απάντηση για όλα.
Μάθετε δωρεάν τα πάντα. Μάθετε για τις προσφορές, τα δωρεάν μαθήματα, και τα δωρεάν πάρτι. Δωρεάν μπορείτε να έχετε και το προφίλ σας σαν μαθητής -χορευτής και ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητες σας, να βρείτε τον καλύτερο τρόπο εκπαίδευσης για εσάς.
Τα μηνύματα χωρίς στοιχεία (όνομα-τηλέφωνο) δεν θα απαντηθούν.